Vinologen on tour

Vinologen on tour

2019 Chili & Argentinië

Dag 1 & 2

Vinologen in tour: Trudy Boerefijn en Margot Boerefijn zijn op wijnstudiereis naar Chili en Argentinië. Het wijnavontuur begon op Schiphol in the Frame bar met een lekker sjablietje ☺. Na een reis van 24 uur aangekomen in het hotel en een heerlijke frisse duik genomen.

In Santiago werden we ontvangen door onze tourguide die in een notendop informatie over Chili met ons deelde. Kenmerkend aan Chili is dat het vooral een extreem lang land is en geen breed land. De oceaan en het Andes gebergte liggen op 2,5 uur afstand van elkaar. In theorie zou je dus in de ochtend kunnen skiën en in middag een duik kunnen nemen in de Pacific Ocean. Top land toch?

In het hotel kregen wij een overzichtsproeverij van alle wijngebieden waar we niet heen gaan tijdens de wijnreis. Chili heeft 1700 km aan wijngaarden van noord naar zuid en heeft hierdoor vanzelfsprekend veel verschillen in klimaat en grond. Er zijn wijngaarden in het noorden vanaf het warme Atacama woestijn tot het koude Patagonië.

Het klimaat in Chili is constant en Chili heeft een lang lente-en zomer seizoen. Door dit lange en droge seizoen zijn de druiven gezond. Ook is het verschil in temperatuur tussen dag en nacht groot, dit heeft een positieve ontwikkeling op de rijping van de druiven. De 300 dagen zon in het jaar dragen ook bij aan de kwaliteit van de druiven.

Dag 3

Op dag 3 brachten wij een bezoek aan het Recearch and development centrum van 1 de grootste wijnbedrijven van Chili namelijk Viña Concha y Toro. De reis ernaartoe mochten we genieten van de vele wijngaarden die dit wijnhuis bezit. Het innovatiecentrum is prachtig gelegen tussen de wijngaarden. Het ontvangst was erg vriendelijk met een High Tea. Drie bevlogen onderzoekers gaven ons een kleine inkijk in hun werkzaamheden.

Het onderzoekscentrum is bezig met het verlengen van de levensduur van de stokken. Op dit moment worden ze gemiddeld 25 jaar en dit willen ze verlengen met 10 jaar. Als je bedenkt dat een stok ook pas na 5 jaar productief is, is dit een enorme kostenbesparing. Dit doen ze door de stokken aan te passen door middel van genetische manipulatie. Het achterhalen van het DNA waar bijvoorbeeld het gen inzit die gevoelig is voor bepaalde ziektes is erg moeilijk. 99% van het DNA uit

de plant is plantmateriaal waar je niets aan heb. Die ene procent waar wel de goede informatie inzit is ook niet gelijk bruikbaar omdat daar ook veel dode genen tussen zitten die niet bruikbaar zijn.

In het onderzoekscentrum worden heel veel data verzamelt die worden verwerkt op de server. Er zijn in het laboratorium veel apparaten om deze gegevens te verzamelen. Zo is er een apparaat die 1000 keer beter geuren kan herkennen dan de menselijke neus, een apparaat die DNA kan scheiden en nog veel meer. Het centrum werkt nauw samen met universiteiten van over de hele wereld.

Met al deze gegevens wordt natuurlijk ook wat gedaan, een voorbeeld is dat er aan de hand van al deze gegevens automatisch gefermenteerd kan worden. Hier hoeft geen mens aan te pas te komen. Dit is overigens niet de insteek van het onderzoekscentrum. Het doel is om de wijnmaker efficiënter te laten werken.

Na de lezing mochten we proeven☺. In het centrum werken ze met klonen, zo zijn er bijvoorbeeld veel verschillende sauvignon blanc klonen die allemaal andere eigenschappen hebben. Zo heeft bijvoorbeeld de ene meer kruidigheid, de andere meer grapefruit en kan de derde stok beter tegen waterstress.

Tijdens een proeverij mochten we de verschillende klonen proeven. The battle of the klones was begonnen. De sauvignon 344 ging de strijd aan met sauvignon 76, het begon gelijk spannend met de crispy tonen van 344, maar de 76 pakte de strijd goed op door eroverheen te komen met frisse grapefruit. De strijd werd uiteindelijk gewonnen door de 344 door zijn overwinnende zuren.

Iets na de middag stapten we weer in de bus op weg naar wijnhuis Cono Sur, een prachtig wijnbedrijf die de bekende wijn bicyclette van de Albert Heijn maakt. Ontvangen met een glas heerlijke rosé bubbel en een lunch in de tuin voelden we ons zeer welkom. Na de lunch stapten we op de fiets om samen met de wijnmaker door de wijngaarden te feiten. De geuren van lavendel en tijm vlogen om je heen. Deze planten staan in de wijngaard om de juiste insecten naar de wijngaard te krijgen die de beestjes eten die de druiven lekker vinden.

We geven ze trouwens geen ongelijk want de 6 pinot noirs die we mochten proeven waren heerlijk.

Enthousiast van de fietstocht en euforisch over het fantastische programma keken we alweer uit naar de avond. Het avondprogramma werd ingevuld door een diner met wijnbedrijf Siegel uit de Conchaqua vallei.Toevallig hebben wij, Springer, hiervan een heerlijke chardonnay van op de kaart staan. Het heerlijke eten en de lekkere wijn smaakte fantastisch!

Dag 4

Dag 4 begon met een bezoek aan Casa Silva, een bedrijf met niet alleen wijngaarden maar ook polopaarden. De familie was op dat moment samen met hun 120 paarden op vakantie in het zuiden van het land. De fortuinlijke familie doet mee aan polo en zijn zelfs de beste van Chili. Deze dure sport wordt door 6 familieleden beoefent. Waarom zoveel paarden was mijn volgende vraag. De paarden spelen maar 2 minuten per wedstrijd en de spelers hebben dus 6 tot 8 paarden per persoon.

Indrukwekkend om te zien hoe belangrijk de sport voor hen is. Na het bezoek aan de stallen was het wijnbedrijf aan de beurt. Het bedrijf is 130 jaar oud, verwerkt 14 miljoen druiven per jaar en specialiseert zich in de carmenere druif. De carmenere druif is de afgelopen jaren steeds bekender geworden. Tot een aantal jaren geleden werd de carmenere druif aangezien voor de merlot druif. Totdat een Franse wijnmaker de carmenere druif herkende aan de bladeren. Na het bezoek aan het wijnbedrijf ging het bezoek verder in een arena waar de nationale sport Rodeo werd uitgeoefend. De demonstratie werd begeleidt door een heerlijk glas sauvignon gris en een empenada. Na de demonstratie stonden er lange gedekte tafels klaar en was de BBQ aangestoken. Verse zalm en papillot met een beetje citroen, prachtig rundvlees en heerlijke salades. Oh ja en mooie wijn gemaakt van de carmenere druif. De gastvrijheid was weer overweldigend!

En de dag was eigenlijk pas net begonnen want na de lunch reden we naar de kust naar wijnhuis Leyda. De familie Boerefijn besteld bij J. Bart hun wijnen al 20 jaar. Onze ervaring van dit mooie bedrijf zijn prachtige terroir wijnen voor een scherpe prijs. De wijnmaakster van Leyda vertelde ons met uitzicht over de stille oceaan alles over haar wijnen. De familie Leyda is pionier in het kustgebied Leyda. Toen de familie 20 jaar geleden het herkomstgebied bij de overheid aanvroeg reageerde iedereen in eerste instantie verbaasd. Het kustgebied heeft een oude granieten bodem en een arme grond. Het klimaat is koel en gemiddeld 13 graden. Dit komt door de Humbolt current stroming in de Stille Oceaan die koude lucht meeneemt. Een andere eigenschap van het klimaat is de ochtendmist die van de oceaan de wijngaarden instroomt. Gevaarlijk voor de stokken omdat de vochtigheid meeldauw en botrytis kan veroorzaken. Nu is dit laatste niet perse schadelijk alleen zijn wijnen die hiervan gemaakt worden nog niet interessant voor Leyda.

Geen makkelijk gebied om wijn te maken. Hier komen de frisse en mineralige wijn vandaan.

Het wijnhuis heeft 3 wijngaarden waarvan de verschillende percelen in kaart zijn gebracht door een bodem expert. Hierdoor weten ze precies welk stuk welke soort grond bevat. Op de verschillende percelen staan dan ook andere klonen dus bijvoorbeeld sauvignon 23. Op deze manier kan je dus single vineyard wijnen maken met een specifiek karakter van een bepaalde druif. Ook kan je de verschillende klonen van verschillende wijngaarden bij elkaar blenden voor een bepaald resultaat. Zo kregen wij een wijn te proeven van 4 verschillende klonen sauvignon.

Deze heerlijke sauvignon kregen we ook te proeven tijdens een proeverij. Okay doe je ogen dicht….oh nee dan kan je niet niet meer lezen. Okay denk je eens in……een witte tent midden tussen de wijngaarden…uitkijkend op de Stille Oceaan….een lange tafel ingedekt met wijnglazen…een koel briesje vanaf de Stille Oceaan……een bevlogen wijnmaakster die alles vertelt over prachtige wijnen……3 heerlijke gerechten begeleidend bij de wijn……..heb je hem? Ik zeg verder niets meer.

Wat een dag, nu mijn bed in.

Dag 5

Hier weer een verslag van vinologen on tour. Op dag 5 was het wijnhuis Matetic aan de beurt. Matetic ligt zowel in San Antonio vallei als in Casablanca vallei. Het bedrijf heeft 16.000 hectare waarvan 150 hectare zijn aangeplant met wijnstokken. Ze hebben niet alleen wijnbouw maar ook veeteelt en akkerbouw. De familie is van oorsprong Kroatisch en heeft zijn geld verdiend in de staalbouw. En in 1999 is het bedrijf begonnen met een biodynamische wijnbouw,verbouwen van wijn volgens de denkwijze van Rudolph Steiner. Ik had verhalen gehoord over koeienhoorns en plukken bij volle maan en stelde me wijnmaker met geitenwollensokken voor. Echter de wijnmaker had erg mooie ogen en is een vlotte vent. Hij heeft in verschillende landen gewerkt en is nu met een bak ervaring bij Matetic aan het werk. In de wijngaard vertelde bij over de biodynamische wijnbouw.

Het op een natuurlijke manier gezond houden van de wijngaarden kwam ten sprake. Een voorbeeld is het begraven van een koeienhoorn in de grond met compost. Dit laten ze een jaar in de bodem om er vervolgens uit te halen en de inhoud toe te voegen aan de takjes en blaadjes, het wijngaardresidu dat compost moet worden. De super compost, ook wel Red Bull genoemd, zit vol met bacteriën en levende organisme. De wijnmaker vertelde dat het proces razendsnel gaat en binnen enkele dagen gerealiseerd wordt.

En ander element van biodynamische wijnbouw die ze toepassen in deze wijngaard is het werken met kristalkwarts. Een paar milligram van deze poeder met water vermengd, bespoedigt het rijpingsproces. Het laagje werkt net als olijfolie welke je op je huid smeert en gaat zonnen.

Ook bezochten we de wijnkelder die in 1 woord fantastisch is, in een ronde hal onder de grond lagen vele houten vaten en ook een aantal betonnen vaten die lijken op betonnen eieren.

De functie van beton heeft net als hout een ademende functie. Beton geeft minerale aroma’s aan de wijn, maar ook rondheid. In een ei rijpt 700 liter wijn ongeveer 5 tot 6 maanden. De betonnen eieren komen net zoals de vaten uit Frankrijk en zijn beschilderd door een kunstenaar uit Argentinië.

Na het bezoek aan de wijngaard werden we uitgenodigd om naar het restaurant van Matetic te gaan en daar hebben we genoten van een heerlijke lunch met een heerlijk glas sauvignon blanc en vervolgens een fantastisch glas shiraz.

Nog even een attentie voor de shiraz van Matetic, echt fantastisch. Het koele klimaat in deze vallei is echt perfect voor deze druif. Door het koele klimaat krijgen de druiven een langzame rijping wat fantastisch is voor de aroma’s.

Na dit geweldige bedrijf reed de bus in de richting van de Aconcaqua vallei. Verwelkomd door the boss himself, meneer Von Siebenthal, eigenaar en oprichter van het naar hem genoemde wijnhuis.

Deze karakteristieke Bourgondiër komt oorspronkelijk uit Zwitserland waar hij als advocaat zijn geld heeft verdiend. Zijn Bourgondische leven begon rond zijn 18de jaar. Elke zondag werd er thuis gedineerd met familie die hun wijnen uit Italië haalde. Gefascineerd door de wijnen, ging hij zich verdiepen in wijnen en dan voornamelijk Frankrijk. Door de jaren heen ontwikkelde hij zijn kennis en ongeveer 20 jaar geleden kocht hij zijn eerste perceel. Von Siebenthal was 1 van de eerste die terroirwijn ging maken. In die tijd waren er veel grote bedrijven die bulk wijnen maken van onder andere de mission druif.

Von Siebenthal bezit 30 hectare aan wijngaarden, het is een klein bedrijf. Even ter vergelijking: Von Siebenthal doet er 1200 jaar over om dezelfde hoeveelheid wijn te produceren als Concha Y Toro, 1 van de grootste wijnbedrijven van Chili. Het klimaat in de vallei is ideaal voor de laat rijpende druiven er is namelijk veel zon en weinig regen namelijk maar 2 dagen per jaar.

Siebenthal benadrukt het ideale klimaat en geeft aan dat het geen gevecht is tegen die natuur, maar tegen de wijncritici. De huidige smaak van de critici is veranderd. Er mag zo weinig mogelijk hout worden gebruikt en de wijnen moeten fris en makkelijk zijn, terwijl 100% van de wijnen van Von Siebenthal op eiken rijpen. Siebenthal zijn manier van wijnmaker is totaal anders, zijn terroirwijnen zijn spannend, vol en houtgerijpt. Zijn blik tegenover de critici is trouwens erg komisch en uitgesproken. Hij heeft ook een tip voor de wijndrinker die een fris drankje prefereert: drink gewoon een biertje!

Na de onderhoudende uitleg over zijn wijnkelder, was de proeverij aan de buurt. Nadat hij 2 mensen uit onze groep aan het werk had gezet en de proefglazen liet vullen, ging hij op zijn stoel zitten voor de groep. Na een teleurgestelde opmerking dat we geen vraag hadden gesteld over de eerste wijn, werd de groep wakker en met volle energie werden de wijnen geproefd. Prachtige wijnen zoals zijn perceel 7 gemaakt van cabernet sauvignon en de topper Montelig gemaakt van de malbec, cabernet sauvignon en een klein beetje petit verdot was een genot om te mogen proeven. De witte viognier was bijzonder en de boter in het glas moest je met een botermesje eruit snijden. Zoveel boter en ronde tonen. Na deze bijzondere proeverij was het tijd om in de bus te stappen. De avond mochten we vrij besteden, nu worden jullie nieuwsgierig hè? Nou what’s happens in Santiago Stays in Santiago.

Dag 6 & 7

Dag 6 en 7 van vinologen on tour! Op dag 6 begon de bustocht over de Andes naar Argentinië. Tijdens de bustocht was het een gezellige boel met een popquiz en natuurlijk het fantastische uitzicht. Rond het middaguur was het tijd voor de lunch. Gelegen aan een prachtig meer ligt het hotel waar wij de lunch gingen nuttigen. Het uitzicht was overweldigend. In de winter is dit een populair skigebied, ik ben benieuwd hoe het er dan uit ziet.

Na een hele lange tijd in de bus te hebben gezeten kwamen we aan bij het eerste Argentijnse wijnhuis Catena Zepata. Dit moderne wijnhuis is de pionier van de Argentijnse wijn op het gebied van terroirwijnen. De familie kwam in 1898 vanuit Italië naar Mendoza waar zij net als de rest van de Argentijnse wijnboeren bulk wijn maakten. Een belangrijk keerpunt in de manier van wijn maken was in 1976 toen Nicolas Zepata het bericht kreeg van het arrest van Parijs. Tijdens een blind proeverij in Parijs werden Bordeauxwijnen uit Frankrijk en cabernet sauvignon-wijnen uit Californië geserveerd. De Californische wijnen kregen de hoogste beoordeling en heel Frankrijk stond op zijn kop. Frankrijk werd gezien als belangrijkste productent van s’werelds beste wijnen. Dit maakte indruk op Nicolas en hij besloot in California bij Moldavi kennis op te doen.

De focus ligt sinds die tijd op terroirwijnen die bekend staan als 1 van de beste van Argentinië. De wijngaarden liggen hoog namelijk op 1500 meter hoogte. Door de hoge ligging is de straling van de zon sterk. Dit resulteert in een dikke schil met tannine en kleurstoffen. Wat een ander voordeel is aan de hoogte is het verschil in temperatuur tussen dag en nacht wat de vorming van aroma’s bevordert.

Na deze introductie was het tijd om wijn te proeven! Dit was weer een feestje voor de zintuigen. Na de proeverij was het tijd om het hotel in Mendoza op te zoeken.

Dag 7 begon met een bezoek aan wijnhuis Lorca. We werden enthousiast ontvangen door de medewerkers en na het ontvangst werden we naar de proeverij ruimte geleid. Hier kregen we uitleg over de proeverij. Dit was niet zomaar een proeverij, maar we mochten de geproefde wijnen gaan blenden. Chateau Margaux kan zijn deuren sluiten! Nadat de groep in 6 teams was verdeeld en 4 flessen wijn met verschillende druiven op tafel gezet waren barste de strijd los. In een laboratorium buisje mochten wij onze eigen blend maken. Na 4 verschillende blends kozen wij voor 60% malbec, 25% shiraz, 5% petit verdot en 5 % cabernet franc. Het 4de brouwsel was spannend, rond, gelaagd en vol. Vol goede moed brachten wij de wijn naar de jury. Helaas gingen we niet met de eer naar huis, maar wel met een mooie ervaring. Voorlopig zit er geen wijnmaker in ons en blijven we het gewoon proeven en verkopen.

Na een leerzame ochtend vervolgde onze weg naar wijnhuis Fabre Montmayou, de eigenaar van dit wijnhuis is verkozen tot rode wijnmaker van het jaar. We kregen een rondleiding door de wijngaard, de wijnmaker liet ons een wijngaard zien waar zeer oude stokken staan. De oudste stok stamt uit 1908. Het irrigatiesysteem was nog zoals vroeger. Geen hippe druppelirrigatie waar je op je buro stoel met een kop koffie water aan de wijnstokken kan geven, maar de manier hoe ze het voor de technologische revolutie deden. Het regenwater wat voornamelijk in de winter valt wordt opgevangen en opgeslagen. Aangezien het 350 dagen per jaar droog is, is dat niet genoeg. Nu komt de overheid om de hoek kijken. De wijnmaker kan water vragen aan de overheid. Elke 7 tot 8 dagen kan het worden aangevraagd. Het water wordt via kanalen in de wijngaard aan de stokken gegeven. De kanalen liggen aan de voorkant van de wijngaard. De wijngaard loopt een klein beetje af en dat

doet het water dan ook. De stokken het dichtst bij het kanaal krijgen het meeste water, de stokken in het midden het minste en de stokken het verst weg van het kanaal krijgen weer iets meer. Dit komt omdat het water aan het einde niet meer verder kan door de barrière met een nieuw kanaal.

Nu voel je de vraag natuurlijk al aan komen: “waarom regel je dan geen druppelirrigatie?”

De wijnmaker gaf aan dat het is mogelijk is omdat de stokken dan dood gaan. Sommige stokken in de wijngaard zijn meer dan 100 jaar oud en kunnen de verandering niet aan.

Nu ik dit allemaal heb verteld zal ik meer vertellen over terroirwijnen. Zoals ik net al zei is er in de wijngaard niet overal dezelfde hoeveelheid water. Wanneer een stok minder water krijgt, dan moeten de wortels van de stok dieper in de bodem om water te zoeken. Dieper in de bodem zijn er andere en minder voedingstoffen dan de bodem meer naar het oppervlak. De druiven van de verschillende stokken zijn hierdoor anders van grootte en anders van aroma’s. Het zou natuurlijk zonde zijn om al die druiven bij elkaar te voegen om wijn te maken. Vandaar dat er onderscheid gemaakt wordt tussen de verschillende druiven en in het geval van Fabre Montmayou zelfs binnen de wijngaard. Aan de hand van afzetlinten worden de verschillende stokken afgebakend, apart geplukt en gefermenteerd. Het idee van een terroirwijn is een wijn die een weerspiegeling is van een wijngaard met haar eigen identiteit.

Fabre Montmayou heeft op verschillende plaatsen wijngaarden die dus allemaal hun eigen indentiteit hebben. Zo zijn er wijnen in het gebied Lujan de Cuyo, Uco Valley en in Patagonië. Over het laatst genoemde gebied zal ik meer vertellen. Patagonië is gelegen in het zuiden van Argentinië en meer bekend van zijn gletsjers en pinguïns dan van zijn wijngaarden. Wat bij veel mensen niet bekend is, is dat het klimaat in noord Patagonië geschikt is voor niet alleen witte maar ook blauwe druiven. Het gebied ligt op 200 meter hoogte en de grond is rijk aan kalk van fossielen. Het gebied is opkomend en ideaal voor de pinot noir, semillon, merlot en chardonnay druif. Het zijn wijnen met een frisse stijl.

Na de proeverij en het bezoek aan het prachtige wijnbedrijf was het weer tijd voor de lunch. De BBQ werd aangestoken en de heerlijke wijnen op tafel gezet. We voelden ons als een god in Argentinië. Na een voldaan gevoel werden we weer afgevoerd naar ons hotel in Mendoza waar we even vrije tijd hadden.

Na al het gevreet en gezuip, zo noem je dat na de hoeveelheid die wij tot ons kregen, was het tijd voor actie. De wijnzusjes Maxime en Juliette gaven ons een lesje aquarobics inclusief aquapolonaise.

Na dit inspannende moment was het weer tijd voor eten en wijn, hard werken hoor een wijnstudiereis!

Voor het eten waren we uitgenodigd bij wijnhuis Sottano waar we onder het genot van een glas mousserende wijn en live muziek genoten van het prachtige uitzicht. Na dit sublieme ontvangst ging het bezoek verder met een rondleiding. Gelijk begon het goed, de wijnmaker gaf ons namelijk een ‘vers’ glas wijn. Een mooie blend die zij die dag daarvoor gemaakt had wilde zij graag laten proeven. Het was geen jonge wijn maar een blend gemaakt van verschillende wijnen van verschillende druiven en jaargangen geblend in een RVS tank. Super gaaf om een keer uit een vat te drinken.

Het diner was overdadig en bijzonder. De lekkerste flessen wijn werden op tafel gezet en het vlees van de BBQ werd naar de tafel gebracht. Zwezerik, rund, konijn, geit, het kon niet op. Na het diner werden we naar buiten gevraagd waar er 3 danseressen en 3 muzikanten voor ons optraden.Wist je dat vinologen niet alleen goed kunnen proeven maar ook uitstekend kunnen feesten? De voetjes gingen van de vloer en de avond was gelukkig nog niet ten einde.

Dag 8

Vandaag is alweer de laatste dag dat we wijngaarden gaan bezoeken. Er staan 3 wijngaarden op het programma. De eerste is de bekende Salentein, een wijnbedrijf met een Nederlands tintje. De eigenaar is namelijk de familie Pon, die van Volkswagen en ga nog maar een tijdje door. Het wijnbedrijf is prachtig en verweven in natuur. Het grooste gedeelte van het bedrijf is namelijk onder de grond. De wijnkelder is het visitekaartje van het bedrijf, hier worden namelijk ook concerten gegeven waar je kunt genieten van prachtige akoestiek en als leuning een wijnvat. De speeddate met Salentein eindigde een uur later want het was tijd voor het volgende bedrijf.

Het volgende bezoek is aan wijnhuis Zuccardi waar we worden ontvangen door meneer Zuccardi. Een vriendelijke en charismatische man met een Italiaanse achtergond. Zijn over-overgrootvader emigreerde in 1870 naar Chili. Het mooie is dat deze man geen Italiaans kan praten alleen wel een Italiaans-Engels accent heeft. Zuccardi is een echt familiebedrijf. Zoon is wijnmaker ,nog een zoon

maakt prachtige olijfolie, dochterlief runt de hospitaliteit van het bedrijf en oma Emma is ook nog actief. Oma Emma heeft een grote rol in het bedrijf, met haar 92 jaar werkt ze nog steeds 4 dagen. Op haar vrije dag gaat ze naar de schoonheidssalon waar ze haar eeuwige schoonheid bijwerkt. Naar haar is ook een wijn vernoemd. Een sterke wijn met een zachte persoonlijkheid net zoals Emma’s karakter. De wijn is gemaakt van de bonarda druif die door Italiaanse immigranten naar Chili is meegenomen.

Het bezoek begon in de wijngaard, die dicht bij de Andes liggen. De Andes heeft een grote invloed op de wijngaard. Vele vele jaren geleden lagen er namelijk gletsjers bij de Andes. Door de opwarming van de aarde zijn deze gesmolten en heeft het water allerlei soorten grond meegenomen naar de valleien. Zo’n soort grond noemen ze alluviale grond. Tijdens de rondleiding konden we dit fenomeen goed zien omdat ze de grond tussen de wijngaarden hadden uitgegraven om te demonstreren. Niet op 1 plek, maar op 2 plekken en het verschil was absurd. Binnen 5 meter 2 totaal verschillende gronden. De ene heel stenig en de andere zanderig. Net zoals Fabre Montmayou, zie vorige verslag, plukt, fermenteerde en rijpen de verschillende druiven van de wijngaarden apart. Hierdoor krijg je terroirwijnen. Dit zie je terug op het etiket.

Na het bezoek aan de wijngaard was het tijd voor de wijnkelder. Het bedrijf was erg indrukwekkend en heeft dan ook de prijs gewonnen voor mooiste wijnbedrijf van het jaar. Het bedrijf is gemaakt uit materialen uit de streek. Aangezien dit veel stenen zijn was het pand gemaakt van beton en niet alleen het pand zelf, maar ook de vaten. De betonnen vaten waren er in verschillende maten.

De trots van het bedrijf zijn de betonnen vaten waar de wijn in gefermenteerd wordt maar ook waar de wijnen in rijpen. De wijnen die zo worden gemaakt noemt hij zijn wijn zonder make-up. Niet alleen rijpen de wijnen in beton maar sommige ook in eiken.

De tour ging verder de kelder in en we werden geleid naar een prachtig stukje geschiedenis. In een ronde zaal met aan de buitenkant wijnrekken vol met wijnen ligt in het midden een kolossale steen. De steen werd als een kunstwerk belicht en lag alsof deze er hoorde. Zuccardi vertelt dat de steen naar boven kwam toen de kelder gebouwd werd en toen hebben ze hem een klein stukje verplaatst en een mooi plekje gegeven. De wijnen om hem heen maken deel uit van de familiebibliotheek. Door de wijnen heen zijn er van elke oogst een aantal flessen bewaard voor het nageslacht.

De gastvrijheid van dit fantastische bedrijf werd afgesloten met een lichte lunch in de tuin. Onder het genot van een heerlijk glas chardonnay genoten we van het uitzicht naar het Andes gebergte. De olijfolie die geserveerd werd bij de lunch en gemaakt was door de zoon was prachtig en maakte het bezoek helemaal af. Zuccardi heeft een grote indruk achtergelaten.

Het is tijd voor het laatste wijnbezoek, wijnhuis Chakana is de hekkensluiter. Chakana ligt in Lujan de Cuyo. Chakana maakt voornamelijk biodynamische wijnen van verschillende soorten druiven. De wijnmaker legt uit wat er gebeurt met de bodem als de wijnen chemisch geproduceerd worden. Bij chemische landbouw fungeert de bodem alleen maar als de plaats waar de stokken groeien en verder heeft de bodem geen functie. De bodem wordt geruïneerd met bestrijdingsmiddelen en producten waardoor de stokken harder gaan groeien. Bij biodynamische wijnbouw wordt de grond ook gezien als belangrijke bouwsteen bij het maken van de wijn omdat deze karakter aan de wijn geeft.

De wijnmaker benadrukt wel dat er een groot verschil is tussen biologische en biodynamische landbouw. Bij biologische landbouw mogen er biologische bestrijdingsmiddelen worden gebruikt, maar bij biodynamische landbouw mogen er geen bestrijdingsmiddelen worden gebruikt. De middelen die ze gebruiken maken ze vaak zelf en komen uit de wijngaard zelf. Een voorbeeld is het zelf maken van compost, zie verslag dag 5.

Een ander onderdeel van de biodynamische landbouw is de sociale factor. Het plukken gaat handmatig en hiervoor heb je mensen nodig, het product wordt hierdoor menselijk.

Het toevoegen van sulfiet is toegestaan in alle vormen van wijnbouw. De wijnmaker is op dit moment aan het experimenteren met het maken van wijn zonder sulfiet. Sulfiet is eigenlijk het conserveringsmiddel van de wijn en haalt het zuurstof weg zodat de wijn niet kan gaan oxideren. Sulfiet is overigens niet het stofje waar je hoofdpijn van krijgt, dit is wetenschappelijk nooit bewezen. Wij vinologen houden het op de hoeveelheid waar je hoofdpijn van krijgt.

Het maken van wijn zonder sulfiet lijkt mij een ingewikkeld proces en ik was ook erg benieuwd hoe de wijnmaker dit ging doen. Zoals ik al zei haalt sulfiet zuurstof weg in de wijn. De wijnmaker kwam hierdoor op het idee om wijn te maken op de manier waarop mousserende wijn wordt gemaakt. Bij deze manier van wijn maken haal je namelijk ook de zuurstof eruit. Het enige is dat er bubbels in de wijn achterblijven. Een andere manier om een wijn zonder sulfiet te maken heeft te maken met de structuur van de wijn. De structuur van de wijn houdt de tannine, zuren en bitters in. Hoe meer structuur, hoe meer de structuur de wijn beschermt tegen oxidatie.

Zo heeft Chakana een orange wijn die we mochten proeven. Een orange wijn is een wijn die veel structuur heeft. De normale gang van zaken bij witte wijn is dat de druiven eerst worden geperst waardoor je blank sap hebt. Vervolgens kiest de wijnmaker een vorm van fermenteren. Bij orange wijn worden de druiventrossen gekneusd en dan heb je een sap met takken, pitten. Vervolgens wordt dat gefermenteerd en gerijpt in eiken vaten. Als je bedenkt dat de smaak, kleur en tannine in de schil, takjes en pitten zitten dan snap je dat deze wijn veel structuur heeft.

Beiden wijnen mochten we proeven en dit was een bijzondere ervaring. Vooral de orange wijn heeft indruk achtergelaten.

Na dit derde wijnbezoek was het tijd om richting het hotel te gaan waar we ons mochten omkleden voor een chique diner. Tijdens het diner werden we vergezeld door de wijnmaker van wijnhuis Mendel die een fantastische wijnen maakt.

Nadat het diner rond middernacht ten einde kwam mochten we 2 uur slapen om vervolgens met een binnenlandse vlucht naar Buenos Aires te vliegen. In de ochtend aangekomen genoten we van een goed ontbijt en vervolgens struinde we de hele dag door de stad. Mooie stad met heel veel leuke winkels. In de avond genoten we van een tango show in de stad, die de geschiedenis van de tango demonstreerde. Na de show was het alweer tijd om de fantastische wijnstudiereis af te sluiten. Het was eigenlijk onbeschrijfelijk, maar ik toch geprobeerd om jullie een beeld te geven. Ik kijk nu al uit naar de volgende……